HET LIJKT WEL ALSOF IK WORD OPGETILD!
Een verzuchting van een van mijn coaches vorige week.
Ik liet haar, na een paar gesprekken, vanuit een oefening kiezen uit een aantal foto’s. “Welk beeld past het beste bij de plek waar jij nu bent?”.
De pijn die ze al een lange tijd voelde leek richting ‘oplossing’ te gaan.
Met een diepe zucht kwam het eruit. Wat een opluchting!
Ik schets kort en anoniem haar situatie. Op de middelbare school keihard gewerkt maar toch niet echt ‘gezien’. Nog harder gaan werken in haar vervolgopleiding, het gevoel ontwikkeld dat ze alles zelf moest doen en op die manier (ook in de projecten) de opleiding voltooid. Daarna nog niet helder we ze echt wilde gaan doen en begonnen aan een baan die ‘langskwam’. Na verloop van tijd toch weinig genoegdoening in haar werk. Samenwonend, maar daar ging het ook niet écht lekker. Nog harder gaan werken om dat allemaal te veranderen. Resultaat helaas….
Herken je dat misschien?
Ik kom dit soort situaties de laatste jaren regelmatig tegen. En het lijkt wel of de C-tijd daar negatief aan heeft bijgedragen. In een paar bijzondere gesprekken kwamen we redelijk snel tot haar kern:
- het gevoel er altijd alleen voor te staan
- niet ‘goed genoeg’ en niet ‘gezien worden’
- in een baan gerold zonder zelf bewust de baan gekozen te hebben
- privé en werk versterken elkaar niet
- eigenlijk niet weten wat ECHT belangrijk is voor haarzelf
Kortweg: niet het leven leven wat ze zelf zou verkiezen. En doorgaan totdat….
Tot dat ze bang werd om uit te vallen!
Dat het haar te veel zou worden en ze ging beseffen dat ze zo niet verder wilde. Maar hoe dan wel? Ze kwam bij mij via een kennis. Die wees haar op mijn website attendeerde en zei "Ga eens met Ton praten; ik denk dat hij je kan helpen".
Na een kort mailtje was de kennismakingsafspraak al snel gepland. Vanuit de ‘klik’ die we hadden startte haar eerste traject meteen de week na de kennismaking. Zo gaat het vaker.
Ik met regelmaat “jij zult het wel heel druk hebben in deze tijd, er zijn zoveel mensen met soortgelijke problemen…” maar voor iemand die in zo’n situatie zit is dat toch anders. Voor hen is het meestal een flinke stap om hulp in te schakelen.
Gelukkig kwam deze coachee wel tot actie en bleek al snel verlichting mogelijk. Hulp was nabij. En die voelt voor haar blijkbaar als een paar sterke armen die haar optillen. Onderweg naar nieuwe inzichten. Naar uitzicht op een andere toekomst. Naar nieuwe routes die haar leven gaan bepalen.
Simpelweg als gevolg van één actie
Contact leggen en open staan voor hulp. En weet je dat jij als lezer die ‘kennis’ kunt zijn die het duwtje geeft. Probeer het maar eens, hij/zij zal je er heel dankbaar voor zijn.
info@rootonde.nl
#rootondeweetdeweg #persoonlijkleiderschap