blogs

“Goh, Ton je bent toch niet flink ziek geweest?” Dat vroeg een kennis onlangs; ze had me een tijd niet gesproken maar wel vaak met de hond langs zien wandelen. Nee hoor ik ben juist topfit!!

“Ik durfde het eigenlijk niet te vragen; ik zag je dan wandelen en het leek of je iedere keer wat smaller werd. Dus ik had al tegen mijn man gezegd: het zal toch niet dat Ton….” Misschien herken je zo’n situatie. Begrijpelijk, je vraagt er zelf ook niet meteen naar als je zoiets denkt. Toch?

“Maar ben je dan bewust veel aan het afvallen? Of zie ik het niet goed” vroeg ze nog. Nee, het was mij er niet om begonnen om flink af te vallen, dat was een van de bijkomstigheden. En om eerlijk te zijn: er mocht ook best wat af.

Het ‘geheim’: ik ben vorig jaar oktober begonnen aan een ander voedingspatroon.
Misschien herinner je je mijn blog nog over mijn ervaringen op Kreta? Ik vertel je graag hoe het verder ging. Vandaag dus ‘Terug naar de basis, deel 2’.

In oktober ben ik teruggekomen van Kreta met fors betere bloedwaarden dan bij aanvang. Met een six-pack aan vetten minder aan mijn lijf en een flinke drive om er mee door te gaan. Doorgaan met nog bewuster op een bepaalde manier eten met gezonde producten en de juiste combi’s en variatie daarin.

Resultaat nu driekwart jaar later: 15 kilo kwijt (dat had ze dus goed gezien), dagelijks veel energie, goede nachtrust en bovenal kan ik de medicatie die ik vorig jaar zomer nog slikte (vanwege een hartinfarct in 2007) nu achterwege laten. Mijn organen werken weer optimaal, mijn bloedbanen zijn opgeschoond en ik gun me gewoon af en toe een ‘vrije dag’. Op een feestje merk je dus weinig aan mij.

Duidt dat dan op een zwaar dieet of een moeilijk te volgen programma?
Nee, niet echt, tenminste niet voor mij. En daarbij heb ik het voordeel dat mijn vrouw heerlijk kookt en meedoet met dat eetpatroon. Ook haar heeft het een flinke verbetering gebracht.

Wat is er dan nodig om dat te gaan doen? De wil om ervoor te gaan en nog lang en gezond hier op deze aardbol te blijven genieten. Verder een flinke portie doorzettingsvermogen, zelfdiscipline, (zelf)vertrouwen en goede begeleiding. Met super veel dank aan de mensen om me heen die daar een grote steun in waren.

"Ga jij daar dan meer mee doen vanuit je werk?"
was de vraag die vervolgens boven kwam drijven. Misschien moeten we daar eens op gaan broeden komende winter. Ik geloof wel in de samenwerking van een paar disciplines zodat het breder bereikbaar wordt en dan uiteraard samen met degene die mij heeft begeleidt. Het zou i.i.g. wel heel mooi zijn als we daarmee een zaadje kunnen planten bij meer mensen; toch? Wie weet of er volgend jaar een nieuw programma of traject uit rolt….. 

Heb je al interesse of ideeën hierin? Laat het me weten. You never walk alone.