Dat thema komt de laatste jaren regelmatig op mijn pad: ‘loslaten’. Voor een vasthoudend iemand kan dat best een ‘dingetje’ zijn. Maar inmiddels weet ik wat het me brengt.
Afgelopen week was zo’n voorbeeld. We hadden vrij voor onze jaarlijkse motorweek. Een mooi appartement geboekt in het Westerwald, routes gemaakt voor de motornavigatie en de rest van de voorbereiding is ondertussen ‘gesneden koek’. Zaterdagochtend vroeg de bepakking op de motor gedaan en rond 09.00 uur klaar voor vertrek. Zin in! Op pad via binnenwegen en de weersvoorspellingen waren ook nog eens geweldig goed.
Het loopt anders dan bedacht.
Na 40km valt alle spanning plotseling weg, de motor rijdt nog wel maar dat is het dan ook. Gelukkig een benzinepomp dichtbij; daar maar stoppen dan. Het blijkt al snel dat dit euvel ter plekke niet te herstellen is: dynamo kapot. Ik bel de monteur, hij is zelf nog op vakantie maar komt eind van de middag thuis. “Zet hem maar voor de poort Ton, dan maak ik hem meteen als ik thuiskom; dan kun je vandaag nog vertrekken”. Oké; gelukkig, dan komt het goed. Mijn broer komt met de aanhanger achter zijn auto naar ons en we kunnen terug naar Liempde.
Begin van de middag belt de monteur: “hij staat klaar Ton, kom maar halen”. Huh? Jij was toch pas eind van de middag thuis? “Ja eigenlijk wel, maar ik ben over de snelweg teruggekomen zodat jij eerder kan vertrekken”. Dat is tof! Ik kom hem meteen halen. Afijn, half 3 rijden we voor de tweede keer weg. Dan toch het eerste stuk maar over de snelweg om begin van de avond op de bestemming te zijn.
Het komt goed!
Niet dus; net voorbij Eindhoven zie ik rookpluimpjes in mijn spiegels. Ik voel dat mijn voet wat glibberig op de voetsteun staat, ik kijk naar beneden en zie dat er iets van vloeistof ‘spiertst’. Wat nou weer? Bij de volgende afslag is een benzinepomp, daar gaan we van de weg af. Verdorie; olielekkage bij mijn linkervoet. Hoe kan dat nou? Het ziet er niet fijn uit. Een geweldige motor die ik al jaren probleemloos rijd en dan nu twee keer op één dag trouble? Wat is dat ineens?
Lekkage bekeken, weer de monteur gebeld. Het is snel duidelijk wat er loos is; we rijden rustig terug naar Liempde. Bagage thuis droppen en door naar de monteur, hij staat me al op te wachten. “Meteen binnenrijden Ton, lekkage op een keerring. Ik maak hem meteen open”. Waarop ik zeg: “Dat hoeft niet; doe volgende week maar op je gemak. Wij gaan met de auto deze keer”.
Loslaten en anders doen
Twee problemen op één dag bij een betrouwbare motor al voordat we het land uit zijn, dat is geen goed voorteken. En toeval bestaat niet. We gaan het anders doen! Loslaten van wat ik denk hoe het ‘moet’. Het wordt warm weer, die airco in de auto is wel lekker nu. En 2 motorbroeken met olie in de pijpen is niet fijn om mee op pad te gaan. Tassen in de auto, 1 extra erbij (want ja, nu kan er wat meer mee). Iets na 4 uur vertrekken we weer.
Het werd een hele fijne vakantie, relaxt, geen troubles meer. Mooie omgeving. Dezelfde ritten rijden we nu met de auto, gewoon zoals we normaal gesproken met de motor zouden doen. De beleving is heel anders maar blijven hangen in ‘hoe het had kunnen zijn’ heeft geen zin. Genieten van ‘hoe het wel is’ dat maakt het mooi. Loslaten Ton, loslaten. Ja, ik ben blij dat ik dat afgelopen jaren geleerd heb en dat het inmiddels ook lukt.
En jij?
Heb je ook weleens last van vasthouden? Bel me dan of stuur een bericht en kom eens koffie drinken. Benieuwd naar jouw verhaal. info@rootonde.nl 06-23571010