Mijne ome Toon: een wijs man. Grappig dat ik er wel eens mee vergeleken werd terwijl ik dat zelf nog niet zo zag. Maar ik begin het te begrijpen.
Vorige week ontmoette ik mijn neef, zijn zoon.
We hadden elkaar al heel lange tijd niet gezien en gesproken, behalve – hoe bizar – op uitvaarten. We ontdekten dat er heel veel gemeenschappelijks was wat we van elkaar niet wisten. En op enig moment kwam de wijsheid bovendrijven uit de titel van dit blog, afkomstig dus van mijn ome Toon, broer van mijn moeder.
Bijzonder (nou ja, systemisch misschien niet), zoveel gemeenschappelijke leermomenten, herkenning van levensfasen, van activiteiten die we beiden hebben gedaan, van keuzes die we beiden hebben moeten maken. Van positief in het leven staan en vooral ook weten wat we niet willen.
Mijn neef vertelde over een moment zo’n vijftien jaar geleden: hij speelde een partijtje biljart met zijn vader en die vroeg hem: “Hoe gaat het jongen?” En zijn antwoord was: “Oh, wel goed pa”. Waarop mijn oom vroeg: “Hoe gaat het jongen?”. “Waarom vraag je dat pa?” “Nou gewoon, omdat ik daar benieuwd naar ben; ik vraag dat niet voor niks”. Eerst verbaasd, maar meteen zich ook realiserend dat mijn oom wel aanvoelde dat dat niet het echte antwoord was, zei hij: “Ik weet het eigenlijk niet pa; ik weet eigenlijk niet of het goed met me gaat. Ik heb wat ik graag wil hebben. Ik heb het goed. Maar ik weet eigenlijk niet wat ik wil, wat ik van mezelf niet ken en dat maakt me onrustig.”
Het spel met de keu’s liet hen geen keus.
Het werd onderbroken voor een goed gesprek. En dat gesprek ging over weten-wat-je-wilt en vooral WETEN-WAT-JE-NIET-WILT. We hebben allemaal van die leerzame momenten in ons leven waarin we de keuzes die we maken beoordelen als zijnde ‘dat had ik beter niet kunnen doen’ of ‘die keuze was verkeerd’.
Op zich is daar natuurlijk niks fout aan, want dat is wat we ‘ERVARING’ noemen. Achteraf weet je altijd wat ‘het beste’ was geweest maar op het moment van keuze ligt dat anders. (Ik voel al weer een andere spreuk opkomen 😉) Wijsheid ontstaat met de jaren. Mijn eigen ‘tegeltjeswijsheden’ zijn ook ontstaan door het zelf te ervaren, door soortgelijke nieuwe situaties de ervaring weer mee te nemen in mijn keuzes en vooral te durven kiezen. Terug naar mijn oom die sprak:
“Als een mens weet wat hij NIET wil, is het een wijs mens”.
Mijn neef viel stil en wist eigenlijk meteen dat dat een wijs advies was van zijn vader. Tof dat hij het met me deelde en me daardoor de kans gaf dit blog eraan te wijden.
Ik heb ook eens een jaar gewerkt op een plek waar ik ervaren heb wat ik NIET wilde. Ik ben geen wegloper, ik ben een doorbijter, daarom heb ik het er 14 maanden volgehouden. Maar een cultuur waar list en bedrog, lijken in de kast, ellebogenwerk, schone schijn en onbetrouwbaarheid aan de orde van de dag zijn, daar kan ik niet functioneren. En dan blijkt dat er mensen op je pad komen, mensen in je netwerk zijn, die dat al gezien hebben. Die je aan een nieuw contact helpen wat zorgde voor een gave nieuwe baan. Van de ruim 28 jaar binnen bouwbedrijven heb ik er 27 jaar volbracht binnen 2 bedrijven, waarbij ik ook wel besef welke van die 2 het beste paste. Ik heb er nog steeds fijn contact.
We zitten allemaal wel eens in een periode in ons leven waarin we het even niet weten.
Herken je dat? Niet weten wat we ‘kwijt’ zijn, niet weten wat we zoeken, niet weten wat we willen. Iets in ons onderbewuste geeft een signaaltje af. Mijn oom zou zeggen “kom op jongen, ga door met ontwikkelen en groei!”
Hoe gaat het met jou? Wil en durf je mij te vertellen of jij helder hebt wat wel of juist NIET bij je past? Heb je je twijfels? Gaat het ‘goed’ met je (of weet je dat ook niet?) .
Misschien wil je gewoon eens koffie drinken over jouw plekje, over een thema zoals bijvoorbeeld “doe ik het wel goed?”, over leiderschap, over een niet lekker draaiend team, over het niet aandurven van je toekomstdromen, of het niet los durven laten van je 'zekerheden'? Weet dat al deze thema’s langs mogen komen net zoals vele anderen. En dat ik daarin ook al heel veel anderen mocht begeleiden voor een korte of langere periode. Wees welkom!
En what’s-in-a-name.
Ome Toon, mijn neef en ik zijn alle drie naar dezelfde man vernoemd: mijn opa. Als het mij gegeven is om de komende 20 jaar ook mijn ervaring en wijsheden over te mogen dragen dan ben ik een blij mens. Waarbij ik iedereen mee ga geven daar een eigen ‘draai’ aan te geven.
Het is jouw rootonde; maak je eigen keuzes. En ga er voor. Bedankt ome Toon!
info@rootonde.nl
#rootondeweetdeweg