blogs

Afgelopen week gaf ik een presentatie in het Bouw Advies Instituut te Gemert over het thema ‘kennismaken’. Vlot uitgesproken denk je waarschijnlijk aan een kort moment waarop twee of meer mensen elkaar voor het eerst ontmoeten. Plak er een spatie tussen en er ontstaat een betekenisverschil: namelijk kennis genereren. Die kennis kun je delen, maar kennis maken is geen voldoende voorwaarde voor kennis delen. Daar zit nog iets tussen.

Kennis( )maken
De technische aspecten ‘kennis maken’ en ‘kennis delen’ worden maar al te vaak als twee losse acties gezien. Het menselijke – en eigenlijk het belangrijkste – aspect wordt daarbij snel uit het oog verloren: kennismaken. Ik realiseerde me dat precies dát hetgeen is wat tussen kennis maken en delen in zit.

Ken je elkaar wel écht?
Wanneer je iemand voor het eerst ziet, vorm je van diegene vrij snel een eerste indruk. Praat iemand rustig of gehaast, ziet hij of zij er verzorgd uit, is er sprake van een open houding, wat voor type is deze persoon? Dit zegt echter nog niks over wie die persoon is of wat hij of zij doet. Noch weet je iets van hem of haar.

Kennismaken als absolute pre
Waarom zou je dus je ‘gemaakte kennis’ met iemand delen als je de ander onvoldoende goed kent? Je weet immers niet of de kennis landt en of dat er iets (positiefs) mee wordt gedaan. We willen tenslotte allemaal dat ons ‘delen’ ook functioneel is, toch? Ga kennismaken dan ook als noodzakelijke voorwaarde zien om kennis te delen om mensen echt aan het denken te zetten en samen iets moois te bereiken. Dan pas wordt delen vermenigvuldigen.