Heb je daar al eens over nagedacht? WAT is datgene wat er voor zorgt dat je ‘op koers’ komt en blijft.
Ik houd van metaforen en ontdekte een mooi metaforisch verhaal over een koetsier. Het gaat als volgt:
“De koetsier zit voor op de bok, met voor zich vier prachtige paarden. En achter zich een mooie, degelijke koets met daarin een passagier. De koetsier ment de paarden zo goed als hij kan. Hij houdt ze in toom met de teugels stevig in zijn knuisten. Hij weet de weg; dat is zijn functie. HIJ weet hoe hij ergens moet komen.
De koetsier is druk bezig. Hij heeft er zijn handen vol aan om de controle te houden. Heel af en toe laat hij de teugels een beetje vieren bij een obstakel of een gat in de weg. Hij probeert in hoog tempo koers te houden. Hij heeft haast.
De paarden worden daar onrustig van. Soms wil er eentje vandoor, ze raken moe en uitgeput en zijn na verloop van tijd niet meer vooruit te branden. Ook de koets, waarvan verwacht wordt dat die altijd functioneert, begint er wat doorleefd uit te zien. Her en der zitten er wat spetters op, de lak vertoont krassen en de wielen mogen wel eens gesmeerd worden. Eigenlijk wordt de gehele koets te verslijten. En de passagier? Die lijkt in een ‘verdomhoekje’ te zitten. Lijkt de koetsier nu in een benevelde toestand te geraken? Waar gaat het heen? Gaat dit goed komen?”
Vrij naar de mysticus George Gurdjieff (1866 - 1949)
Stel je nu eens voor dat dit totale plaatje, dat JIJ dat bent.
De koetsier, de paarden, de koets en de passagier. Wat van jou speelt dan welke rol?
- De paarden. Zij zijn je emoties. Ieder paard is uniek. Het boze paard stampt vooruit. Het bange paard houdt de pas in. Het vrolijke paard gaat met volle kracht vooruit en loopt harder dan de rest. Het verdrietige paard huilt tranen met tuiten en sjokt moeizaam voort met de rest.
- De koets. Dat is je lichaam. Het hobbelt mee over alle wegen maar heeft geen eindeloze veerkracht.
- De koetsier. Dat is je ego. Het doet er goed aan om de paarden goed te kennen om het geheel soepel te kunnen vervoeren.
- De passagier. Dat is je verlangen, je essentie. De passagier gaat van links naar rechts door de koets als de koetsier moeite heeft om de paarden te mennen over de verschillende wegen.
In de meest ideale situatie lukt het de koetsier om zijn paarden zo te mennen dat de koets soepel langs alle obstakels gaat zodat de koets overeind blijft en de passagier ongedeerd de bestemming bereikt. Maar lukt dat altijd? Hoe zorg je ervoor dat het een fijne rit wordt?
- De koets, ons fysieke lichaam, hebben we gekregen omdat dit ons ‘voertuig’ is, hiermee bewegen we ons door tijd en ruimte.
- De paarden, onze emoties, hebben aandacht nodig. Die willen gehoord en gezien worden. Oftewel: onderhoud de koets en verzorg je paarden.
- Dan hebben we de koetsier en de passagier. Zorg ervoor dat zij met elkaar gaan communiceren, verbinding met elkaar maken. Nodig de passagier, je essentie/verlangen, eens uit op de bok. Geef hem de ruimte. De koetsier, je ego, is er om de passagier te dienen. Hij is er om die reiziger te helpen om de weg in deze wereld te vinden. De reiziger is de hoofdpersoon; hij weet waar hij heen wil en hij is degene die de bestemming kent. De koetsier weet hóe hij ergens moet komen. Hij is dus net eigenlijk zo instrumenteel als de koets en de paarden.
Het is DE REIZIGER die deze instrumenten nodig heeft om zijn verlangen te verwezenlijken.
Weet jij wat bij jou de koers bepaald? Of beter: WIE?
Zorg jij voldoende goed voor je lijf? Stop je er de juiste voeding in zodat je organen goed kunnen functioneren. Zodat de energie die je erin stopt ook functioneel wordt omgezet en de afvalstoffen alleen restanten zijn met de juiste consistentie. Gun je je lijf rust maar ook inspanning? Zit daar de juiste afwisseling in en beperk je de ‘overvloed’? Gun je jezelf een goede ‘conditie’ en werk je daar ook bewust aan?
Zorg jij goed voor je emoties? Mogen die er zijn? Worden ze gezien en gehoord? Voel je ze echt? Kun je ze ervaren zonder er een negatief oordeel overheen te plakken. Misschien ontdek je nog iets wat uit een eerdere levensfase komt? Ga je ze de ruimte geven?
Ben jij je ego ‘de baas’? Is jouw ego dienend of is het regerend? En durf je bij die laatste te gaan werken aan verandering? Durf je een omslag te maken naar wat passend is voor je verlangens in de toekomst. Ga je ruimte geven aan ‘de passagier’?
En je essentie? Mag die er zijn? Weet jij wie je bent? Wie je echt bent? Wie je wilt zijn als mens. Even los van wat je is geleerd, waar je bent geboren, welk geloof je is verteld. Wat is jouw verlangen voor de toekomst? Wat is je doel? Wat heb je hier nog te doen? Hoeveel tijd heb je daar nog voor?
Ben je een vrij en authentiek mens? Bepaal jij jouw koers? Ik gun het je van harte.
Persoonlijke ontwikkeling en – leiderschap.
Jezelf ontwikkelen en het leiderschap tonen wat daarbij hoort zou je mooi kunnen verbinden met deze metafoor. Of misschien heb je een eigen soortgelijke metafoor.
Hoe staat het met jouw persoonlijke ontwikkeling? Jouw leiderschap over je leven? Over wat je wel en niet te doen hebt hier? Wat er écht toe doet voor jou? Ken je jouw kwaliteiten voldoende? Heb je nog een verborgen talent? Welke persoonlijke eigenschappen zou je nog wel eens aan willen sleutelen? Welk ‘probleem’ of uitdaging wil je aanpakken?
Weet je waar mensen op hun sterfbed de meeste spijt van hebben? Dat zijn de dingen die ze NIET gedaan hebben? Dat gaat jou toch niet gebeuren zeker? Kom op; ga aan de slag. Zeker nu! Neem contact op om te ontdekken wat jouw traject kan zijn. Ga als passagier ‘op de bok’ zitten en vertel je ego wat de weg wordt voor de toekomst.
You can do it 😊 En ik help je onderweg.