Het vervolg van de serie ‘Een leven zoals vakantie’ die ik schrijf sinds 2019.
Hoe je vakantie beleeft en in kunt zetten als metafoor voor het leven.
(Ik ga dus niet schrijven over werken vanuit de camper 😊)
Wij hadden een relatief vroege zomervakantie dit jaar. Meestal plan ik nog wel zo’n beetje samen met wat we ‘de bouwvak’ noemen; veel klanten zijn toch gebonden aan die fase of de schoolvakanties.
In ‘het zuiden van het land’ mochten we dit jaar als eerste op pad.
Ons reisdoel: Finland.
Reistijd: 4 weken - half juli tot half augustus.
Camper kilometers: 6000.
Lange bootovertochten: 2.
Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen
De verreweg meest bijzondere dag was er deze keer eentje die we eigenlijk anders gepland hadden! Verrassing!
Wij houden van plannen, voorbereiden, routes maken, een lijstje met wat we willen zien / doen / meemaken. Een handzaam overzicht daarvan ligt dan in het dashboard van de camper. Dat werkt voor ons heel fijn en geeft al veel voorwerk en voorpret.
Dan vertrekken we, gaan met ons plan op pad en laten het los wat er gebeurt. Het enige wat we reserveren zijn de lange overtochten waar we de kans lopen ‘de boot te missen’ wat ons één of meer wachtdagen zou kunnen kosten. Concreet: heen de nachtboot van Stockholm naar Turku (zuid Finland) Deze al in het voorjaar geboekt; als drive om echt deze reis te gaan maken. En terug ook vanuit Zuid-Finland: de dagboot van Naantalie via Åland naar Kapellskär in Zweden; pas 2 weken voor vertrek geboekt toen onze route redelijk ‘af’ was. Wel gekozen voor een flex-ticket….
En juist dat flex-ticket bleek een sterke keuze.
Mee kunnen bewegen met het verloop. Kunnen anticiperen op wat we op dat moment zou willen. Wat eerder, wat later, opties openhouden.
Wat we vooraf zagen als ‘de beste berekende keuze’ voor de oversteek van Finland naar Zweden werd de mooiste dag van de vakantie. Daarmee niet zeggend dat we niet genoten hebben in Finland; zeker wel!! Maar er kwam een slotakkoord wat we niet aan hadden zien komen: de tocht over de Baltische Golf / Oostzee van Naantali naar Åland door de archipel was echt geweldig!
Een stille zee, de zon er bovenop met enorme glinstering, dik 25 graden, weinig wind, amper 25% bezetting aan boord, alle ruimte om je eigen plekje te zoeken. Eten en drinken binnen handbereik, samen zijn en een fantastisch ‘bewegend’ uitzicht. Het gaf ruimte en rust. Om te kijken, genieten, lezen, praten, ff wat bewegen, fotograferen en gewoonweg wat te lummelen.
Stel je dat eens voor hoe gaaf dat kan zijn.
Als ik mijn ogen sluiten dan ben ik er zo weer. Ik denk dat we van de ca. 9 uur reistijd zeker 5-6 uur alleen vanaf die ene plek achter het glas, op het bovenste dek, wat hebben rondgehangen. Magnifiek!
En wat bij mij dan ook gebeurt: ik krijg inspiratie en begin te schrijven. Schrijfblok, pen en hoppa. Met die aantekeningen ben ik nu bezig, dat herinnerde me om deze ‘vakantieserie’ te vervolgen. Ik hoop dat die jou weer inspireert.
De ‘flex’-optie’ van dat ticket was dus een goed keuze. Waarom? Halverwege onze vakantie maakten we de keuze om niet noordelijker te gaan dan Rovaniemi, op de poolcirkel. Feitelijk ons plan B volgen (jazeker, wij hebben soms ook wat alternatieven op voorraad) zodat we in de tijd heel relaxt tempo verder zouden kunnen reizen binnen Finland. Niet kiezen voor plan A of C; noordelijker reizen naar Inari of de Noordkaap. Het is geen wedstrijd. Of anderen dat wel doen laat ons dan koud. Het is onze vakantie! We hoeven niks, van niemand niet.
Onze 2e deel van de reis langs de Westkust zuidwaarts verliep vervolgens sneller dan gedacht. We hielden tijd over en namen, 1 dag voor aankomst in Naantali, het besluit om de bootmaatschappij te bellen. Om iets eerder de oversteek te maken en daarna heel rustig verder huiswaarts te reizen door Zweden, Denemarken, Duistland. Bekend terrein voor ons.
De keuze om te flex-en maakte dat we een overtocht kregen waarvan we ons werkelijk niet voor kunnen stellen dat die nog fraaier zou kunnen zijn.
Heb je de levens-metafoor in dit verhaal al ontdekt?
Ideeën, plannen, routes, vrijheid, keuzes maken en meebewegen. Het gaat zoals het gaat en elke keuze is oké zolang we dat samen willen. We overwegen, we kiezen en hebben achteraf geen spijt. En dat kan hele bijzondere resultaten opleveren.
Practice what you preach. Of in dit geval misschien meer ‘preach what you practice’.
Want dit is precies wat ik meeneem in trajecten en trainingen. Die metafoor rondom aanpak en verloop is zo belangrijk!
Dat kan ook in veel kleinere vorm dan zo’n vakantie natuurlijk. Dat zit soms al in hele kleine dingen. Het leven gaat niet zoals jij het gepland hebt/had. Het leven gaat zijn eigen gang en het is aan jou om daarop te anticiperen. Als je dat goed kunt wordt het leven een stuk leuker.
Nu ben ik benieuwd hoe bij jou / jullie gaat.
Hoe sta jij in de voorbereiding en planning?
Hoe gerust ben je op een goede afloop?
Hoe beweeglijk ben jij als iets anders loopt?
Hoe maak je je keuzes?
Hoe kijk je achteraf naar keuzes de je maakte als het anders loopt?
Hoe erg is het, als het niet gaat zoals jij zou willen?
Wie heeft de controle?
Wat zegt dat over jou?
Wat zegt dat over (onverwachte) veranderingen?
Wat zou je daar anders in willen?
Wat zou je ideale plaatje daarin zijn?
Kun je dat alleen bereiken of heb je daar hulp bij nodig?
Ben je al bereid om dat toe te geven?
Wanneer wil je dat dan oppakken? (of denk je nu ‘laat maar gaan’?)
Leuke vragen om eens over na te denken; en om over te sparren.
Heb je een partner? Staat die er hetzelfde in?
Vindt die jouw geweldig in dit thema?
Of baalt die dat je stug eigenwijs doorgaat en wordt het er niet gezelliger op dan?
Wordt het tijd om er eens met mij over te sparren?
Als je bij deze metafoor denkt ‘dat zou ik ook zo graag willen’ dan maak ik tijd voor je.
Je kunt bij mij ook een ‘flex-ticket’ boeken. Ik heb goede wegwijzers en ben een bewezen goede ‘reis’-begeleider. Er vertrekken regelmatig ‘boten’, soms voor groepen soms voor 1-op-1 tochten. Geen drukte, alle ruimte.
Durf contact te leggen, die 1e stap is vaak de lastigste.
Durf te vertrouwen; ik weet en vind de weg met je.
Durf te veranderen voor de toekomst zodat die een stuk leuker wordt.
Met als uitgangspunt ‘het beste moet nog komen’ zou het zonde zijn als je het niet oppakt.
En onderweg vertel ik heel veel over dit soort metaforen en mijn ervaringen.
Dus, wat let je?
Koffietijd? (thee of water mag ook 😉)
Wees welkom: info@rootonde.nl
PS: amper thuis kwam Corona onverwacht nog even langs. Wij dachten dat die ons mooi vergeten was. Niet dus. In plaats van de modus ‘weer volop aan de slag’ moesten we in ‘rustig aan want het lijf wil niet’.
Het tempo is zoals op vakantie, de locatie en het gevoel zijn echt totaal anders. Toegeven en meebewegen….
Nee, het valt niet altijd mee, maar het helpt wel! Sinds vandaag staat de modusknop weer redelijk in de goede richting.